หลักการและวัตถุประสงค์: โคโรนามอร์ทิส (corona mortis) คือการเชื่อมของหลอดเลือดระหว่างเอ็กเทอนอล (external) และอินเทอนอล (internal) ของระบบอิลิแอก (iliac system) ซึ่งความหลากหลายทางกายวิภาคนี้มีบทบาทสำคัญในทางคลินิกและการผ่าตัด เนื่องจากอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตในระหว่างการผ่าตัดไส้เลื่อนหรือขั้นตอนการผ่าตัดอื่นๆ ของเชิงกราน (pelvis) และอะเซตาบูลัม (acetabulum) มีหลายการศึกษารายงานถึงอุบัติการณ์ของโคโรนามอร์ทิสและระยะห่างระหว่างโคโรนามอร์ทิสถึงพิวบิสซิมฟายซิส (symphysis pubis) แต่อย่างไรก็ตาม ข้อมูลเกี่ยวกับระยะห่างทางกายวิภาคระหว่างโคโรนามอร์ทิสถึงพิวบิคทูเบอเคิล (pubic tubercle)นั้นยังมีน้อย พิวบิคทูเบอเคิลเป็นตำแหน่งอ้างอิงที่สำคัญสำหรับบริเวณที่ผ่าตัดไส้เลื่อน การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจความชุกของโคโรนามอร์ทิสและระยะห่างระหว่างโคโรนามอร์ทิสถึงพิวบิคทูเบอเคิลในร่างอาจารย์ใหญ่แบบสดในแถบภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

วิธีการศึกษา: ทำการศึกษาร่างอาจารย์ใหญ่แบบสดในแถบภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 20 ร่าง จำนวนเชิงกราน 40 ข้าง โดยการผ่าเพื่อสำรวจโคโรนามอร์ทิสทั้งแบบหลอดเลือดแดง หลอดเลือดดำ หรือทั้งสองแบบ ทำการวัดระยะห่างระหว่างโคโรนามอร์ทิสและพิวบิคทูเบอเคิล

ผลการศึกษา: ผลสำรวจพบว่าโคโรนามอร์ทิสทั้งแบบหลอดเลือดแดงและหลอดเลือดดำมี 60% โดยพบอุบัติการณ์ของโคโรนามอร์ทิสในเพศชาย (75% ของช่องเชิงกราน 28 ข้าง) มากกว่าในเพศหญิง (25 % ของช่องเชิงกราน 12 ข้าง) ซึ่งความชุกของโคโรนามอร์ทิสมีเท่ากันและพบอีกว่าระยะห่างจากโคโรนามอร์ทิสถึงพิวบิคทูเบอเคิลอยู่ในช่วง 2.21-4.50 เซนติเมตร

สรุป: กล่าวสรุปคือพบความชุกของโคโรนามอร์ทิสค่อนข้างสูงในร่างอาจารย์ใหญ่แบบสดในแถบภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งอธิบายจากช่องเชิงกรานจำนวณ 40 ข้าง จากการศึกษานี้เราอาจแนะนำตำแหน่งที่ปลอดภัยสำหรับบริเวณที่ผ่าตัดไส้เลื่อนแบบเปิด โดยควรทำได้ในระยะที่น้อยกว่า 2.21 เซนติเมตร จากตำแหน่งพิวบิคทูเบอเคิล