หลักการและวัตถุประสงค์:  การทำงานแบบสหสาขาวิชาชีพมีส่วนทำให้การดูแลผู้ป่วยเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ การศึกษานี้จึงศึกษาผลการดูแลแบบสหสาขาวิชาชีพต่อการควบคุมความดันโลหิตในผู้ป่วย โรคไตเรื้อรังที่มีโรคความดันโลหิตสูงเปรียบเทียบกับการดูแลตามปกติ ณ คลินิกโรคไต โรงพยาบาลท่าตะโก  

วิธีการศึกษา: เป็นการศึกษาเชิงทดลองแบบสุ่มชนิดมีกลุ่มควบคุมแบบปกปิดทางเดียวในผู้ป่วยโรคไตเรื้อรังที่มีโรคความดันโลหิตสูง จำนวน 100 ราย โดยผู้ป่วยจะได้รับการสุ่มเข้ากลุ่มศึกษา คือ กลุ่มที่ได้รับการดูแลแบบสหสาขาวิชาชีพ 50 ราย และกลุ่มควบคุม คือ กลุ่มที่ได้รับการดูแลตามปกติ 50 ราย  เป็นระยะเวลา 12 สัปดาห์

ผลการศึกษา:  ค่าเฉลี่ยความดันโลหิตขณะหัวใจบีบตัวและคลายตัวของกลุ่มที่ได้รับการดูแลผู้ป่วยแบบสหสาขาวิชาชีพ เท่ากับ 133.14±13.56 และ 79.78±5.82 มิลลิเมตรปรอท ตามลำดับ ซึ่งแตกต่างจากกลุ่มที่ได้รับการดูแลแบบปกติที่มีค่าเฉลี่ยความดันโลหิตขณะหัวใจบีบตัวและคลายตัว เท่ากับ 142.02±19.02 และ 84.82±9.44 มิลลิเมตรปรอท อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p <0.05)  นอกจากนี้ กลุ่มที่ได้รับการดูแลแบบสหสาขาวิชาชีพมีแนวโน้มเกิดปัญหาการใช้ยาลดลง มีการบริโภคโซเดียมน้อยลง และมีความรู้เรื่องโรค ยา และอาหารเพิ่มขึ้น เมื่อเปรียบเทียบกับก่อนได้รับการดูแลแบบสหสาขาวิชาชีพ (p<0.001)  ทั้งนี้ หลังได้รับบริการแบบสหสาขาวิชาชีพ ผู้ป่วยมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมาก (4.75 ± 0.32) 

สรุป:  การดูแลแบบสหสาขาวิชาชีพสามารถช่วยให้ผู้ป่วยโรคไตเรื้อรังที่มีโรคความดันโลหิตสูงควบคุมความดันโลหิตได้ดีขึ้น นอกจากนี้ ยังส่งเสริมให้ผู้ป่วยมีความรู้เรื่องโรค ยา และอาหารที่ถูกต้องเพิ่มขึ้น และลดปัญหาจากการใช้ยาได้