วัตถุประสงค์ :       เพื่อศึกษาผลของยาสเตียรอยด์ชนิดสูดต่อการเจิรญเติบโตของผู้ป่วยเด็กโรคหืด
รูปแบบการวิจัย :    การวิจัยเชิงพรรณนาเก็บข้อมูลย้อนหลัง 
สถานที่ศึกษา :        โรงพยาบาลศรีนครินทร์
ประชากรที่ศึกษา :  ผู้ป่วยเด็กโรคหืด อายุระหว่าง 1-10 ปีที่ได้รับการรักษาด้วยยาสเตียรอยด์ชนิดสูด ต่อเนื่องอย่างน้อย 1 ปี ขึ้นไป
ตัววัดที่สำคัญ :     น้ำหนักและส่วนสูงของเด็กโดยเปรียบเทียบกับกราฟมาตรฐานการเจริญเติบโตของ เด็กไทย
ผลการศึกษา :    มีผู้ป่วยที่เข้าเกณฑ์การศึกษาทั้งหมด 158 รายเป็นเด็กชาย 91 ราย และเด็กหญิง 67 ราย อายุเฉลี่ยที่เริ่มมีอาการคือ 3 ปี 8 เดือน  2 ปี 1 เดือน (SD) ร้อยละ 41  ของผู้ป่วยทั้งหมดอยู่ในกลุ่มอาการน้อยแต่เป็นเรื้อรังร้อยละ 58 อยู่ในกลุ่มอาการปานกลางเรื้อรังและมีผู้ป่วยที่อยู่ในกลุ่มอาการรุนแรงเรื้อรังเพียงร้อยละ 1 ขนาดของยาสเตียรอยด์ชนิดสูดที่ผู้ป่วยได้รับเมื่อเทียบกับ beclomethasone  dipropionate พบว่าร้อยละ 93 ได้ขนาดยา  800 ไมโครกรัมต่อวัน ผู้ป่วยร้อยละ 76 ได้รับยาขนาดสูงมากกว่า 800 ไมโครกรัมต่อวัน ผู้ป่วยร้อยละ 76 ได้รับยาเป็นระยะเวลา 1-3 ปี และร้อยละ 24 ได้รับยาเป็นระยะเวลามากกวา 3 ปี ก่อนได้ยาสเตียรอยด์ชนิดสูดผู้ป่วยมีน้ำหนักอยู่ในเกณฑ์ปกติร้อยละ 93 (147 ราย) ส่วนสูงอยู่ในเกณฑ์ปกติร้อยละ 88.6 (140 ราย) หลังจากได้ยาสเตียรอยด์ชนิดสูดในกลุ่มนี้พบมีผู้ช่วย 2 รายมีน้ำหนักน้อยกว่าปกติ (ร้อยละ 0.6)และมี 1 ราย (ร้อยละ 1.3) ที่ส่วนสูงน้อยกว่าปกติ พบมีผู้ป่วยที่มีน้ำหนักต่ำกว่าปกติตั้งแต่ก่อนได้ยาสเตียรอยด์ชนิดสูดร้อยละ 7 (11 ราย) และมีส่วนสูงต่ำกว่าปกติร้อยละ 11.4 (18 ราย) หลังจากได้ยาสเตียรอยด์ชนิดสูดในผู้ป่วยกลุ่มนี้มีน้ำหนักกลับเพิ่งขึ้นมาอยู่ในเกณฑ์ปกติร้อยละ 6.3 (10 ราย) มีผู้ป่วยที่น้ำหนักต่ำกว่าปกติลดลงเหลือเพียงร้อยละ 3.2 (5 ราย) และส่วนสูง ยังคงต่ำกว่าปกติเพียงร้อยละ 5.1 (8 ราย) ร้อยละ 13 ของผู้ป่วยทั้งหมดที่สามารถหยุดยาสเตียรอยด์ชนิดสูดและมาติดตามการรักษา พบว่าในกลุ่มนี้น้ำหนักและส่วนสูงอยู่ในเกณฑ์ปกติ
 สรุป  :    ผู้ป่วยเด็กโรคหืดที่ได้ยาสเตียรอยด์ชนิดสูดในขนาดปกติต่อเนื่องอย่างน้อย 1 ปี ไม่พบมีการเจริญเติบโตต่ำกว่าเกณฑ์ปกติและในบางรายหลังจากได้ยาสเตียรอยด์ชนิดสูด น้ำหนักและส่วนสูงจากต่ำกว่าปกติกลับเพิ่มขึ้นมาจนอยู่ในเกณฑ์ปกติ

Objective: To evaluate the effects of inhaled cortiocosteroids on the growth of asthmatic children.
Study design: A retrospective descriptive study.
Setting : Srinagarind Hospital.
Subjects : Asthmatic children aged 1 to 10 years who received inhale corticosteroid at least 1 year.
Main outcome measures : Body weight and height compared with the standard growth chart for Thais.
Results : A total of 158 children were enrolled in this study  91 boys and 67 grils.  The mean age at onset of the disease was 3 years and 8 months + 2 years and 1 month (SD).  Forty-one percent of the cases had mildly persistent symptoms, while 58% had moereately so and 1% severely so.  Most (93%) of the patients received (800 g/d of  beclomethasone dipropionate and the remainder (7%) received > 800 g/d.  Seventy-six percent of all cases received medication 1 to 3 years and 24% received more than 3 years. Before taking inhaled steroid, 88.6% (140/158) and 93% (147/158) had normal height and weight, respectively.  After taking medications in the normal growth group, only 2 patients (1.3%) and one patient (0.6%) had below normal height and weight. In contrast the abnormal growth group, 10 patients (6.3%) and 6 patients (3.8%) could catch up their height and weight to normal respectively.  Only 8(5.1%) and 5(3.2%) still had height and weight below normal. 13% of all cases who could stop the medications because of symptom free, still maintained their normal growth throughout the follow-up period.
Conclusion: Asthmatic children receiving low and medium doses of inhaled corticosteroids, had a normal height and weight compared to the standard Thai growth chart. In those whose height and weight were below normal-before taking the inhaled corticosteroids-some experienced an increase in their height and weight to within the normal range after being on the treatment.