จากการวิจัยนี้พบสตรีตั้งครรภ์ที่มาฝากครรภ์ที่คลินิกฝากครรภ์ โรงพยาบาลอุดรธานี  ร้อยละ 85.6  มีอายุน้อยกว่า 35 ปี  ซึ่งน้อยกว่ารายงานอื่นๆที่พบร้อยละ 92.5 –95^8-9,11 อาจเนื่องจากการเป็นโรงพยาบาลศูนย์ที่รับส่งต่อและดูแลสตรีตั้งครรภ์ที่มีความเสี่ยงสูง  และจากข้อมูลดังกล่าวหากใช้เกณฑ์อายุอย่างเดียวในการคัดกรองจะมีทารกกลุ่มอาการดาวน์ร้อยละ 83.3 ที่จะไม่ถูกตรวจพบ  ในสตรีกลุ่มนี้การตรวจคัดกรองจึงน่าจะเข้ามามีบทบาทเพื่อการตรวจวินิจฉัยภาวะทารกกลุ่มอาการดาวน์

          จากการศึกษาครั้งนี้พบว่าสตรีตั้งครรภ์ที่มีอายุมากกว่าหรือเท่ากับ 35 ปี ณ วันกำหนดคลอด  มีร้อยละ 85.2 ที่ได้รับการตรวจวินิจฉัยก่อนคลอด  สาเหตุของสตรีที่ไม่ได้รับการตรวจส่วนหนึ่งจากการมาฝากครรภ์ล่าช้า   และอีกส่วนมาจากการตัดสินใจของมารดาที่ไม่ต้องการตรวจเนื่องจากต้องการบุตรหรือความกลัวอันตรายจากการตรวจวินิจฉัยก่อนคลอด

          จากการศึกษาครั้งนี้ สตรีตั้งครรภ์ที่เข้ารับการตรวจน้ำคร่ำที่มีอายุมากกว่าหรือเท่ากับ 35 ปี ณ วันกำหนดคลอด  พบภาวะ  trisomy 21  จำนวน 2 ราย คิดเป็น  1 : 291  และความผิดปกติของโครโมโซมอื่นๆ  0  ราย  คิดเป็นความผิดปกติของโครโมโซมร้อยละ 2.4   ซึ่งใกล้เคียงกับรายงานโดยทั่วไปซึ่งพบความผิดปกติของโครโมโซมประมาณร้อยละ 1.8-4.5^12-14

          ในการศึกษาครั้งนี้สตรีตั้งครรภ์ที่เข้ารับการตรวจน้ำคร่ำที่มีอายุมากกว่าหรือเท่ากับ 35 ปี ณ วันกำหนดคลอด  จำนวน  81 ราย ตัดสินใจรับการตรวจคัดกรองเนื่องจากต้องการหลีกเลี่ยงการตรวจน้ำคร่ำ ซึ่งผลการตรวจคัดกรองในกลุ่มนี้พบว่าให้ผลบวกคิดเป็นร้อยละ 21.0  ซึ่งสูงกว่ากลุ่มที่มีอายุน้อยกว่า  35  ปี ที่ให้ผลบวกจากการตรวจคัดกรองเพียงร้อยละ 5.6     ซึ่งเปรียบเทียบรายงานจากโรงพยาบาลเจริญกรุงประชารักษ์ ซึ่งพบผลการตรวจคัดกรองทางชีวเคมีให้ผลบวกในกลุ่มสตรีตั้งครรภ์อายุน้อยกว่า 35 ปี ร้อยละ 4.1  และในกลุ่มอายุมากกว่าหรือเท่ากับ 35 ปีพบร้อยละ 17.1 พบว่ามีความใกล้เคียงกัน⁷

          จะเห็นได้ว่ามีสตรีตั้งครรภ์อายุมากกว่าหรือเท่ากับ 35 ปี ณ วันกำหนดคลอด ร้อยละ 79.0  ที่สามารถหลีกเลี่ยงการเจาะน้ำคร่ำได้โดยใช้วิธีการตรวจคัดกรองแทน  อย่างไรก็ตามการให้คำปรึกษาในสตรีกลุ่มดังกล่าวจำเป็นต้องย้ำถึงค่าผลลบลวงจากการตรวจคัดกรอง  ซึ่งในการวิจัยครั้งนี้ก็พบผลลบลวงเกิดขึ้นในกลุ่มสตรีที่มีอายุน้อยกว่า 25  ปี จำนวน 1 ราย

          สำหรับในกลุ่มสตรีตั้งครรภ์ที่มีอายุน้อยกว่า 35 ปี หรือกลุ่มที่มีความเสี่ยงต่ำนั้น  ปัญหาของการคัดกรอง ได้แก่ ชนิดของการตรวจคัดกรองที่มีความเหมาะสมที่จะนำมาใช้  โดยอาจใช้เฉพาะเกณฑ์อายุอย่างเดียว  ใช้ค่า nuchal translucency อย่างเดียว  หรือใช้เกณฑ์อายุร่วมกับการตรวจ nuchal translucency  หรือใช้เกณฑ์อายุร่วมกับการตรวจ serum marker หรือใช้เกณฑ์อายุร่วมกับการตรวจวัด nuchal  translucency  และ maternal serum marker⁶    ซึ่งการตรวจคัดกรองด้วยการวัดค่า nuchal translucency นั้นพบว่ามีค่าใช้จ่ายในการตรวจวัดต่ำกว่า  แต่มีข้อจำกัดได้แก่ สตรีตั้งครรภ์ต้องมาฝากครรภ์ที่อายุครรภ์น้อยกว่า 14 สัปดาห์   ต้องการเครื่องตรวจคลื่นเสียงความถี่สูงที่มีประสิทธิภาพ  ปัญหาด้านข้อจำกัดของบุคลากร  และเทคนิคการตรวจ รวมทั้งความแตกต่างระหว่างผู้ตรวจแต่ละคน¹⁵

          การใช้เกณฑ์การตัดสินค่า nuchal translucency  ที่ให้ผลบวกต่อการคัดกรองก็มีความแตกต่างกัน โดยมีรายงานการใช้ทั้งค่า 95 percentile ของอายุครรภ์นั้นๆ    การใช้ค่ามากกว่าหรือเท่ากับ 0.5 มิลลิเมตร ^{5 , 16}  และการใช้ค่ามากกว่าหรือเท่ากับ 3 มิลลิเมตร^17-19  แต่ในการศึกษาครั้งนี้ใช้ค่ามากกว่าหรือเท่ากับ 3 มิลลิเมตร ถือเป็นกลุ่มความเสี่ยงสูง  ซึ่งมีรายงานพบว่าหากวัด  nuchal translucency หนาจะมีโอกาสเป็นทารกกลุ่มอาการดาวน์ประมาณร้อยละ 25-30  และหากวัดค่า nuchal translucency บางจะมีโอกาสเป็นทารกกลุ่มอาการดาวน์ประมาณร้อยละ 0.5^17-19       จากการศึกษาในครั้งนี้ยังไม่พบทารกที่วัดความหนาของ nuchal translucency มากกว่า 3 มิลลิเมตร รายใดเป็นทารกกลุ่มอาการดาวน์ ซึ่งน่าจะเกิดจากขนาดของกลุ่มตัวอย่างยังน้อยอยู่

          ส่วนการตรวจคัดกรองโดยใช้ค่าทางชีวเคมี  สามารถตรวจได้ในอายุครรภ์จนถึง 20 สัปดาห์  และไม่มีข้อจำกัดด้านบุคลากรเนื่องจากสามารถส่งต่อเพื่อตรวจยังห้องปฏิบัติการได้   แต่มีข้อจำกัดด้านค่าใช้จ่าย  ทำให้สตรีตั้งครรภ์ตัดสินใจรับการตรวจน้อยกว่า  โดยในการศึกษานี้มีผู้รับการตรวจเพียงร้อยละ 6.7  ของสตรีตั้งครรภ์ที่มีความเสี่ยงต่ำทั้งหมด

          การตรวจคัดกรองทั้งสองชนิดยังมีปัญหาด้านค่าอัตราการตรวจพบ  และผลบวกลวง  โดยพบว่ารายงานการใช้ค่า  nuchal  translucency  ที่เกณฑ์ 3 มิลลิเมตร  ให้ค่าอัตราการตรวจพบร้อยละ 58.3 –90.0   และผลบวกลวงร้อยละ 0.7 –4.2^17,20-24

          ส่วนค่าทางชีวเคมี  พบว่ารายงานจากโรงพยาบาลรามาธิบดีโดยใช้ค่า maternal serum  alpha  fetoprotein  ร่วมกับ free beta hCG  มีอัตราการตรวจพบร้อยละ 67.8  โดยมีผลบวกลวง ร้อยละ  8.2   ซึ่งใกล้เคียงกับการใช้ triple marker  โดยเพิ่มค่า estriol  ซึ่งให้ค่าอัตราการตรวจพบร้อยละ 68.9  และอัตราผลบวกลวงร้อยละ 8.7  ซึ่งการศึกษาในครั้งนี้ในระยะแรกของการศึกษามีการตรวจค่า serum estriol ด้วย   แต่ต่อมาได้ตัดออกคงเหลือแต่เพียง alpha  fetoprotein  และ free  beta hCG  เท่านั้น

          จากการศึกษาพบผลการคัดกรองโดยค่าชีวเคมีให้ผลบวกร้อยละ 8.9  ซึ่งใกล้เคียงกับรายงานจากโรงพยาบาลเจริญกรุงประชารักษ์  กรุงเทพ⁷ ซึ่งพบผลการคัดกรองให้ผลบวกร้อยละ 7.1  แต่มีอัตราการตรวจพบภาวะทารกกลุ่มอาการดาวน์เพียงร้อยละ 50 และผลบวกลวงร้อยละ 8.6   ซึ่งแตกต่างจากรายงานของโรงพยาบาลเจริญกรุงประชารักษ์ ซึ่งพบอัตราการตรวจพบถึงร้อยละ 83   ผลบวกลวง ร้อยละ 7.5  ซึ่งน่าจะเป็นผลมาจากจำนวนกลุ่มตัวอย่างของการศึกษาครั้งนี้ยังมีจำนวนน้อยอยู่   

          การใช้ค่า nuchal  translucency  ร่วมกับการตรวจทางชีวเคมีพบว่าให้ค่าความไวในการตรวจคัดกรองภาวะทารกกลุ่มอาการดาวน์ได้ดีที่สุด โดยมีรายงานพบว่าการใช้ค่า nuchal  translucency  อย่างเดียวให้ค่าความไวร้อยละ 75  การใช้ค่าทางชีวเคมีให้ค่าความไวร้อยละ 60  และการใช้ร่วมกันจะให้ค่าความไวถึงร้อยละ 90¹⁷   อย่างไรก็ตามเนื่องจากขนาดตัวอย่างจากการวิจัยครั้งนี้ยังน้อยอยู่ การศึกษารวบรวมข้อมูลเพิ่มเติมน่าจะเป็นประโยชน์ในการบอกความชัดเจนและประโยชน์ของการคัดกรองในกลุ่มเสี่ยง  รวมทั้งน่าจะมีการศึกษาเพิ่มเติมถึงความคุ้มค่าในการคัดกรองภาวะนี้ในสตรีตั้งครรภ์กลุ่มที่มีความเสี่ยงต่ำต่อไป