หลักการและเหตุผล: ตำลึงและบัวบกเป็นผักพื้นบ้านและมีสรรพคุณในตำรับยาไทยแผนโบราณเป็ฯยารักษาโรคหลายชนิดยังไม่ทราบกลไกการออกฤทธิ์ที่แนชัดแต่อาจจะเกี่ยวข้องกับฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ
วัตถุประสงค์: เพื่อตรวจสอบฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระในผักตำลึงและบัวบก
วิธีการ: การตรวจหาฤทธิ์เข้าทำลายอนุมูลอิสระโดยใช้วิธี1,1-Diphenyl-2-picrylthdrazyl (DPPH), การวัดประมาณค่าต้านออกซิเดซันรวมโดยวิธี ferric reducing antioxidant power (FRAP) และการกำจัดสารอนุมูลอิสระที่ถูกกระตุ้นให้สร้างขึ้นภายในเซลล์แมกโครเฟจโดยวิธี dichlorofluoresein (DCF)
ผลการศึกษา: สารสกัดตำลึงและบัวบกมีฤทธิ์กำจัดอนุมูลอิสระ DPPH โดยค่า EC50 ท่ากับ 164.78+5.63 และ 172.33 + 9.13 ไมโครกรัม/มล. ตามลำดับ โดยมีฤทธิ์น้อยกว่าวิตามินซีและ trolox ประมาณ 100 เท่า ฤทธิ์ต้านออกซิเดชันรวมของสารสกัดตำลึงหนัก 1 มก. มีค่าเท่ากับวิตามินซี 8.23 + 0.64 ไมโครกรัม, FeCl2 11.9 + 2.3 ไมโครกรัม และสารสกัดบัวบก 1 มก. มีฤทธิ์เท่ากับวงิตามินซี 8.01 + 1.57 ไมโครกรัม FeCl2 11.14 + 0.92 ไมโครกรัม นอกจากนี้สารสกัดตำลึงและบัวบกความเข้มข้น 100,300 ไมโครกรัม/มล. และ tiron 10,30 ไมโครกรัม/มล สามารถกำจัดสารอนุมธลอิสระที่ถูกกระต้นให้สร้างขึ้นในเซลล์ แมกโครเฟจ ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P< 0.05)
สรุป: ผลการศึกษาในครั้งนี้ถึงแม้ว่าสารสกัดตำลึงและบัวบกมีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสารค่อนข้างน้อยในแง่ของการเป็นสารรีดิวซ์ในหลอดทดลองแต่ฤทธิ์การต้านอนุมูลอิสารในแบบจำลองของการกระตุ้นเซลล์ แมกโครเฟจ เป็นส่วนที่น่าสนใจและศึกษาต่อไป

Background : Coccinia  grandis  and  Centella  asistica  are  tropical  vegetables  and  acclaimed  in  Thai  folk  medicind  for  treatment  of  various  diseases.  The  mechanisms  responsible  for  their  pharmacological  effects  remain  uncertain.  The  antioxidant  activities.  Are  proposed  to play  role  in  th  mechanism  of  action.
Objectives : To investigate  the  antioxidant  activities  of  C.grandis  and  C.asiatica.
Method :  Free  radical  scavenging  activity  was  assessed  by  1, 1 – Diphenyl – 2 picrylhydrazyl (DPPH)  assay.  Total  antioxidant  power  (FRAP)  assay.  Intracellular  oxygen  radicals  scavenging  effect  in  rats  peritoneal  macrophages  was  evaluated  by  using  fluorescent  dichlorofluorescein  probe.
Results:  C.grandis  and  C.asiatica  extracts  showed  ability  to  scavenge  DPPH  radical  with  EC 50 values  of  164.78+5.63 and  172.33+9.13 ug/ml,  respectively.  It  appeared  that  their  potency  were  about  100 folds  less  than  that  of  ascorbic  acid  and  trolox.  Total  antioxidant  power  of  wxtracts,  as  assayed  by  FRAP  method  revealed  that  1 mg  of  C. Grandis  extract  had  reducing  power  comparable  to  ascorbic  acid  8.23 + 0.64 ug or FeCl2  11.4+0.92 ug.  In  addition,  both  plant  extracts  at  the  concentration  of  100, 300 ug/ma  and  tiron 10, 30 ug/ml  significantly  decreased  the  formation  of  oxygen  radicals  generated  in  rat  peritoneal  macrophages.
Conclusins : Although  both extracts  had  relatively  low  reducing  power  in  these  in  vitro  assays,  however,  thir  antioxidant  effects  as  shown  in  peritoneal  macrophages  may  be  of  significance  and  worthwhile  for  further  investigation.